Dit is mijn volk. Ze doen wat ik wil, wanneer ik het wel. Ze werken allemaal voor mij zodat ik onze vijand kan verslaan. Het leger is trouw aan mij, zelfs als ik twee man stuur om tegen het leger van de vijand te vechten doen ze dat.
Wat is dat? Staat daar iemand niets te doen? Dat mag niet! Mijnen moet jij, ik heb meer steen nodig. Meer goud.
En hout…
Jullie! Stelletje nietsnutten, ga hout kappen!
Het trainen van het leger gaat goed, er is genoeg voedsel. Mijn leger zal snel groot genoeg zijn, dan versla ik de vijand en is het hele gebied van mij.
Hé! Boer! Jij moet voedsel produceren, niet staan lummelen. Vooruit luilak, zaai nieuwe zaadjes in de grond en bewerk het land! Het leger kan niet zonder voedsel.
Jullie daar, ik heb wild gevonden. Jaag erop, dat vlees kunnen we ook goed gebruiken.
“Lars! Eten!” klinkt ineens een stem van beneden.
Lars zucht en kijkt op van zijn computerscherm. “Ja mama!” roept hij terug.
Hij slaat de voortgang op en sluit daarna Age of Empires af.
Die campagne lukt wel, denkt Lars nog, terwijl hij naar beneden gaat. Vanavond speel ik die wel uit.
*** © Mariska Bekker ***
~ Septemberschrijfchallenge van The Little Black Typewriter, dag 4 (een dictatoriaal bewind) ~